Και κάτι για αλλαγή !

Θα ξεκινήσω αυτό το post με κάτι πολύ κοινότυπο, αλλά που πιάνει πάντα....

τέχνη: ετυμολογία: αρχ. τέχνη < τίκτω

ερμηνεία: (η) ουσ. ειδικότητα στην εκτέλεση χειρωνακτικού έργου / επαγγελματική ικανότητα / επάγγελμα / εμπειρία από την άσκηση ορισμένου έργου / (γεν.) ικανότητα, επιδεξιότητα, μαστοριά / τέχνασμα, πονηριά, τερτίπι / η έκφραση του ιδεώδους του ωραίου στα έργα του ανθρώπου / δημιουργία καλλιτεχνημάτων, έργων με αισθητική αξία / καλές τέχνες, αρχιτεκτονική, γλυπτική, ζωγραφική, ποίηση, μουσική, χορός / έβδομη τέχνη, ο κινηματογράφος / φρ. η τέχνη για την τέχνη, άποψη που θεωρεί ότι σκοπός της τέχνης είναι η έκφραση του ωραίου, και ότι η τέχνη δεν αποσκοπεί στη χρησιμότητα

Και μετά από αυτό μπορώ να κάνω μια μικρή αναφορά σε κάτι που με ενδιαφέρει αρκετά, αλλά και πολύ κόσμο, τον κινηματογράφο....

Ως έβδομη τέχνη, δηλαδή πιο πρόσφατη από τις άλλες, αφού αναπτύχθηκε κυρίως απο τη 2η δεκαετία του προηγούμενου αιώνα, έχει εξελιχθεί παραδόξως (;) περισσότερο κατά τη γνώμη μου από τις υπόλοιπες, μιας και θεωρούνται κλασσικές. Ο παραπάνω ορισμός βέβαια δε περιλαμβάνει, ίσως το graffiti, τη γραφιστική με την ευρεία έννοια, τα comics κ.α. Κάποιοι τα αποδέχονται ως μορφές τέχνης και άλλοι όχι. Σύμφωνα, πάντα με τον ορισμό, η δημιουργία και μόνο, μπορεί να είναι αρκετή ώστε να θεωρηθεί αρχικά ένας απλός τρόπος έκφρασης του δημιουργού και μετέπειτα ο υπόλοιπος κόσμος κρίνει αν αυτό ανήκει σε κάποιο είδος τέχνης. Σαφώς αυτό δεν είναι πάντα καλό (ή απαραίτητα κακό) αλλά έτσι συμβαίνει. Αρκετές φορές δε καταλαβαίνω για ποιον λόγο θα πρέπει να υπάρχουν ειδικοί στη τέχνη (;) Είναι άσκοπο να κρίνεται ο εκάστοτε καλλιτέχνης για το τι προσπαθεί να περάσει με το έργο του, ο καθένας το λαμβάνει όπως νομίζει. Από την άλλη πλευρά, άνετα μπορείς να κρίνει κάποιος τη τεχνική κλπ. Βέβαια ισχύει για όλες τις τέχνες, αλλά το cinema, είναι πραγματικά το κάτι άλλο.... Είναι από τις λίγες τέχνες, αν όχι η μοναδική, που συνεργάζεσαι με πολλούς ανθρώπους αναγκαστικά για να βγει το αποτέλεσμα, όποιο και αν είναι αυτό. Θέλεις να δώσεις στο κόσμο πράγματα , ιδέες, μηνύματα προς προβληματισμό και ταυτόχρονα να κάνεις τη προσωπική σου ψυχανάλυση ίσως.... Το σίγουρο είναι οτί λόγω της εξέλιξης της, που τρέχει συνέχεια σε πολλαπλούς τομείς, χρησιμοποιώντας και άλλες τέχνες και τεχνικές, (με βάση το κέρδος) πέφτει σε ποιότητα αντι να ανεβαίνει και από μια μεριά είναι ανεξήγητο. Πλέον δε προσπαθεί (ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός) να προβληματίσει το θεατή, αλλά να του δώσει κάτι εύπεπτο, μαζικό χωρίς βάθος και ιδιαίτερο νόημα. Η μία άποψη είναι οτι χρειάζονται και τέτοιου είδους ταινίες σαν κατηγορία (blockbluster), μόνο που έχουν κατακλείσει τις κινηματογραφικές αίθουσες, κυρίως στις επαρχιακές πόλεις και δεν σου δίνονται πολλές επιλογές, για να μη πούμε και το πόσο ακριβό είναι το εισιτήριο. Σε γενικές γραμμές όμως, το cinema είναι τέχνη μέσα από την οποία μπορείς να ταυτιστείς με χαρακτήρες, πρόσωπα και να διακρίνεις οικίες καταστάσεις, αλλά το καλύτερο είναι ότι βλέπεις τα όνειρα σου να γίνονται πραγματικότητα... όποια και αν είναι αυτά

Αυτό σαν γενικό δείγμα. Ελπίζω και θέλω να αναφερθώ πιο ειδικά σε επόμενα post, για το cinema, αλλά και τις λοιπές τέχνες.....