ΦΑΡΜΑΚΟΛόΓΙΑ

Ένα χρόνο mesulid! Αύτος ο χρόνος θα μπορούσε να είναι κάθε χρόνος μοναξιάς και αποξένωσης. Για μένα ήταν ο πρώτος χρόνος στο Πανεπιστήμιο. Δεν ήταν απαραίτητα επιλογή, αλλά έγινε με τον καιρό και καλώς ή κακώς το αποδέχθηκα. Ζούσα σαν φάντασμα. Σπίτι-Πανεπιστήμιο=Υπερένταση -> Λύση: Mesulid (1 το μεσημέρι + 1 το βράδυ) για καλύτερο ύπνο. Είναι περίεργο που γράφω κατι τέτοιο δημόσια και σαφώς δεν ενδιαφέρει κανένα, αλλά κάπως πρέπει να ξεκινήσω και θαρρώ πως αποτελεί και επεξήγηση του τίτλου.

Σε κάθετι καινούριο ο οποιοσδήποτε αντιδρά διαφορετικά, είναι η φάση προσαρμογής, το διάστημα που χρειάζεται να συμβιβαστείς με ανθρώπους και καταστάσεις. Βέβαια στο βαθμό που θέλεις και μπορείς, αν και είναι σίγουρο ότι θα ανακαλύψεις τα όρια σου. Ακούγεται λίγο αμπελοφιλοσοφικό. Νομίζω, όμως, ότι αρκετοί έχουν νίωσει παρόμοια, δηλαδή ΞΕΝΟΙ! Όλοι σε κοιτάν και παράλληλα κανείς δε σου δίνει σημασία και τελικά σκέφτεσαι "Χέστηκα, ούτε γω θα τους δώσω". Υπάρχει ο κίνδυνος να τους μοιάσεις και κάποιος άλλος να βρεθεί στη θέση που ήσουνα να σκεφτεί το ίδιο και έτσι πάει κύκλος. Σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι περνούν αυτή τη φάση ( έτσι πιστεύω ή θέλω να...). Σκοπός είναι να νοιαζόμαστε το διπλανό μας, έστω και αν αυτός δε το ξέρει, δε το θέλει ή δε νοιάζεται γενικότερα. Δείχνει ουτοπικό, αλλά γίνεται, όλα γίνονται και όπως λέει η λαϊκή παροιμία, "μόνο του σπανού τα γένια δε γίνονται". ( Δε ξέρω αν αρμόζει, ή ακουγεται ρατσιστικό, πάντως με τις νέες τεχνολογίες και αυτά θα γίνουν!!!χεχε). Αυτά σαν μια πρώτη επαφή (αν και έχω τις αμφιβολίες μου). Υπόσχομαι στον εαυτό μου και σε σας που μπορει να σας φέρει ο δρόμος (ή κάποιο δύσβατο μονοπάτι) οτι θα συνεχίσω αναφερόμενος σε πιο ενδιαφέροντα θέματα, (όπως αυτά τις επικαιρότητας, (ποιά;)) για να δώ και κανένα comment.

Ευχαριστώ προκαταβολικά!